วันอังคารที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

..>> ถึง...เธอผู้เป็นเพื่อน......
...ฉันกลับมาอีกครั้ง...........
...กลับมาพร้อมความหวังอย่างเต็มหัวใจ.
.......แม้วันวาน.....
ฉันจะสูญเสียทุกอย่างไป....
......แต่นี่คือวันไหม่ที่ฉันตั้งใจจะเริ่มต้น
...พายุร้ายได้พ้นผ่าน ..
ฉันหวังเห็นฟ้าตระการหลังม่านฝน..
....พร้อมแล้วที่จะสู้และอดทน .
...จะเป็นคนที่เข้มแข็งกว่าที่แล้วมา..
ถึงวันพรุ่งนี้..จะไม่เป็น เหมือนดั่งที่คิด
แต่เพราะวันนี้ยังมีชีวิต...และต้องการคุณค่า....
....วันนี้ ...ฉันจึงกลับมา.....
..เพื่อพิสูจน์ว่า.....
..ฉันสามารถจะหยัดยืน......
และก้าวไปข้างหน้า...เหมือนคนอื่นๆ..ทุกคน......

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น